Pantig

Ang pantig ay binubuo ng isang salita o bahagi ng isang salita na binibigkas sa pamamagitan ng isang walang bugso ng tinig.

Ang isang salita ay binubuo ng o ng mga pantig. Ang isang pantig ay binubuo ng mga tunog (pasalita) at letra (pasulat).  Nakaklasifay ang mga letra sa dalawa, mga consonant o katinig "K" at mga vowel o patinig "P".

Sa Tagalog, meron lamang apat na kayarian:

1. P - isang patinig, tulad sa unang pantig ng salitang "aso" (P-KP) [na may dalawang pantig “a” (P) at “so” (KP)]
2. KP - isang katinig at isang patinig, tingnan sa blg. 1
3. PK - isang patinig at isang katinig, tulad sa unang pantig ng salitang “astig” (PK-KPK) [na may dalawang pantig “as” (PK) at “tig” (KPK)]
4. KPK - isang patinig sa gitna ng salawang katinig, tingnan sa blg. 3

Nang pumasok ang mga salitang Spanish, nagkaroon ng “kambal-katinig” (tulad ng BR sa salitang “braso”, PL at TS sa salitang “plantsa” atbp.) o klaster sa Filipino. Nandyan ang KKP (”bra” ng salitang braso) at KKPK (”tren”).

Sa Filipino, tanggap ang paggamit ng mga salitang hiram sa English at binaybay sa Filipino.